لینک پایین توضیحات
فرمت word قابل ویرایش پرینت
تعداد صفحات: 34
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه ....................................................................................................................................
1- حسادت ورزی برتری جویی نسبت خاندان پیامبر ......................................
2- کینه توزی انتقامجویی اعراب قریش ................................................................
3- هواپرستی خودخواهی ............................................................................................
4- عدم تحمل عدل علوی .................................................................................................
جنگ جمل انگیزه های برپاکنندگان آن .........................................................................
فزون طلبی امتیازخواهی ..............................................................................................
انگیزه واهی خونخواهی عثمان ...............................................................................................
ریاست طلبی، انگیزه اصلی شورش ناکثین ......................................................................
زمینه های جنگ صفین انگیزه قاسطین ........................................................................
سودای تشکیل امپراطوری اموی، انگیزه اصلی معاویه .................................................
فتنه مارقین، جهل جمودشان سرچشمه می گرفت ..................................................
سستی ناپایداری دفاع حق .................................................................................
مقدمه
امام علی بن ابی طالب(ع)، علاوه خلافت جانشینی منصوص رسول گرامی اسلام(ص)، کشته شدن خلیفه سوم، تاریخ بیست پنجم ذی حجه سی پنج هجری (ششصد چهل چهار میلادی) ، همه استنکافش پذیرفتن حکومت خلافت، اقبال عمومی اصرار آنان برای پذیرش منصب حکومت ظاهری، مواجه شد، بیعت آنان رأس همه، بیعت اصحاب پیامبر مهاجران انصار، عملاً متصدی امر حکومت خلافت مسلمانان گردید.
در باره حکومت ظاهری امام علی(ع) تعبیر دیگر، حکومت علوی، چند مسأله مسلّمات تاریخی است.
نخست اینکه امام(ع) فضای کاملاً آزاد سیاسی - اجتماعی اقبال عمومی اشتیاق توده های مردم مسلمان بیعت روی میل اختیار آنان، حکومت رسید؛ چون، مردم پشت سر گذاشتن دوران سخت تلخ حکومت پیشینیان انواع تبعیضها، بی عدالتیها فساد تباهی، این نتیجه رسیدند که تنها راه نجاتشان آن اوضاع نابسامان جوّ تبعیض آمیز ستم آلود، پایان دادن دوران حکومت خلیفه پیشین تعیین خلیفه جدید است، لذا وی، خانه وصی جانشین بحق پیامبر(ص) حضرت علی(ع) روی آوردند دست بیعت سویش گشودند طور جدی، خواهان حکومت علوی بودند برابر عدم پذیرش امام(ع) اصرار ورزیده آن حضرت اجابت درخواست خود تنگنا قرار دادند. امام(ع) این باره فرموده است:
"ازدحام فراوانی که یالهای کفتار بود [به فشرده انبوه] مرا قبول خلافت واداشت . آنان، هر طرف، مرا احاطه کردند [و] چیزی نمانده بود که دو نور چشمم زیر پا له شوند! آن چنان جمعیت پهلوهایم فشار آورد که سخت مرا رنج انداخت ردایم دو سو پاره شد! مردم همانند گوسفندانی [گرگ زده که دور دور چوپان جمع شوند مرا میان گرفتند.]
مانند شترهای ماده ای که فرزندان خود روی آورند، سوی من روی آوردید می گفتید: "بیعت!بیعت!".من،دستم رابستم وشماآن رامی گشودید.من،آن راازشمابرمی گرفتم وشما سوی خود می کشیدید."
طبری نیز نقل می کند که امام علی(ع) برابر اصرار مردم بیعت، فرمود: "این کار - بیعت - نکنید. اگر من، وزیر همکار امام مسلمانان باشم، بهتر این است که امیر حاکم مسلمانان باشم."، اما آنان گفتند: "به خدا سوگند! ما، تو رها نمی کنیم این که تو بیعت کنیم."
دوم اینکه امام(ع) پیش این، برای رسیدن امامت حکومت ظاهری زعامت سیاسی - که آن حق مسلّم خود می دانست - هر گونه تلاش اقدام ممکن، خودداری نورزید، اما پس