”بر خلاف سیاسیون دیگرانی که طور مکانیکی می‌بینند همین طور اصحاب دین، مسئله‌ی مطلوب‌تر ساختن زندگی محیط آن یکدیگر جدا نیستند. این دو فصل برخلاف آنچه سیاسیون ــ حال آرزویی نابجا، یا یأسی غیرضرورــ تثوری می‌کنند مستلزم جابجائی ارقام احجام بزرگ ]احتمالاً نویسنده جمعیت تأسیسات است[ مقدم دست‌زدن هر کاری نیسیت. بهینه‌سازی حیات انسانی این طور معضلی نه مبتلا وسعت ثروت ، بل اساساً مسئله‌ای تجربی است که نقطه آغازین آن انطباق مجدد می‌باشد“ . این سخنان که زبان پاتریک گرس و برانفورد جاری شد طی دو دهه اخیر اثبات رسیده زمینه‌ی مسکن احداق محلات نوعی انطباق مجدد آغاز شده است؛ بدین ترتیب که مقابله سرمایه‌داری برخلاف مخالفت آشکار اخلال منفصلانه بی‌تفاوتی کسل‌کننده، جنبش احداث مسکن رشد خود ادامه داده است.
نماد این تحول جدی فرم فراگیر معماری گونه‌های جدیدی طرح‌های محلی است. این تحولات تاکنون طور جسته گریخته حاشیه‌ی شهرهای بزرگی لندن، آمستردام، پاریس، برلین وین شکل گرفته است، که چنان حامل پاره‌ای عیوب اولیه‌ی خود نیز می‌باشند. این حال جنبش بهبود وضعیت مسکن برای کل جامعه نه تنها افراد خوشبخت که ساقه‌ای صد ساله دارد؛ اینک نقطه‌ای رسیده است که دستاوردهای مثبت آن، رشک رقابت برمی‌انگیزد. فحوای دگرگونی شهرها اثبات سخنان پیامبرانه‌ی پاتریک گرس سال 1905 میلادی تشریح گذار مرحله‌ی پارینه فنی دوره‌ی نوــ فنی موج می‌زند.